สายสัญญาณและสื่อไร้สาย
   ความจริงอย่างหนึ่งเกี่ยวกับระบบเครือข่ายคือ ระบบเครือข่ายไม่อาจจะมีประสิทธิภาพ ดีกว่าที่สายสัญญาณสามารถรองรับได้ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ประสิทธิภาพของเครือข่ายจะถูกจำกัดด้วยสายสัญญาณที่ใช้ การที่คอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งจะส่งข้อมูลไปยังอีกเครื่องหนึ่งได้นั้น คอมพิวเตอร์เหล่านี้ต้องมีการเชื่อมต่อกันด้วยสื่อนำสัญญาณประเภทใดประเภทหนึ่ง สื่อนำสัญญาณที่ใช้ในการเชื่อมต่อเครือข่ายมีหลายประเภทด้วยกัน เมื่ออ่านจบบทนี้ผู้อ่านจะได้ทราบถึงสื่อประเภทต่างๆ ที่ใช้ในเครือข่ายคอมพิวเตอร์
   เลเยอร์ 1 ที่กำหนดในแบบอ้างอิง OSI ในบทที่ผ่านมานั้น เป็นเลเยอร์ที่ทำหน้าที่เกี่ยวกับการรับส่งบิตต่อเนื่องผ่านสายสัญญาณหรือสื่อกลางที่ใช้ นอกจากนี้ข้อกำหนดของเทคโนโลยี LAN ยังได้เพิ่มข้อกำหนดเกี่ยวกับประสิทธิภาพของสายสัญญาณที่เชื่อมต่อระหว่างอุปกรณ์เครือข่ายสองอุปกรณ์ใดๆ แต่ไม่ได้กำหนดไปถึงตัวสายสัญญาณจริงๆ
   บทบาทความสำคัญของสายสัญญาณในระบบเครือข่าย พร้อมทั้งกล่าวถึงรายละเอียดเกี่ยวกับสายสัญญาณแต่ละประเภทพร้อมทั้งวิธีวัดประสิทธิภาพและข้อจำกัดของสายสัญญาณแต่ละประเภท
   เครือข่ายคอมพิวเตอร์ในปัจจุบันนอกจากสายสัญญาณเป็นสื่อนำข้อมูลแล้ว สื่อไร้สายก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่ใช้เชื่อมต่อคอมพิวเตอร์เป็นเครือข่าย เช่น WLAN (Wireless LAN) เป็นเครือข่ายท้องถิ่นที่ใช้อากาศเป็นสื่อนำสัญญาณที่ผ่านมานั้นแต่ละบริษัทจะผลิตอุปกรณ์เครือข่ายที่ใช้กับ WLAN ที่มีลักษณะเฉพาะและอุปกรณ์ที่ผลิตจากต่างบริษัทกันจะไม่สามารถทำงานร่วมกันได้ จนกระทั่งช่วงหลังนี้ IEEE ได้กำหนดมาตรฐานเกี่ยวกับ WLAN หรือ IEEE 802.11 ซึ่งทำให้ปัญหาดังกล่าวหมดไป

สื่อนำสัญญาณที่ใช้ในเครือข่ายคอมพิวเตอร์สามารถแบ่งออกได้ 2 ประเภทดังนี้
   · สายสัญญาณ 
    - สายโคแอ็กเชียล (Coaxial Cable)
    - สายคู่เกลียวบิด (Twisted Pairs)
    - สายใยแก้วนำแสง (Fiber Optics)
   · สื่อไร้สาย (Wireless)